Daar waar een lieveheersbeestjesuurwerk wordt verstopt omdat de tijd te traag gaat.
Daar waar streepjes worden getrokken na elke overleefde dag.
Daar waar gevechten voor omhelzingen moetendoorgaan.
Daar waar de raamkozijnen werden dichtgelast.

Een kind wordt gestraft voor de liefdeloosheid van haar ouders. Uitwenen kan in de sofa, voor de televisie, wanneer de begeleiders van de gesloten jeugdinstelling niet kijken en hun kruiswoordraadsels verder invullen. Het weekend als nòg grotere kwelling dan de week. Ongeliefde kinderen als hongerige kippen opzoek naar het ontbrekende doel in hun leven.

Dit is het verhaal van een kind dat aan haar lot wordt overgelaten.
Dit verhaal stelt zich de vraag in hoeverre het ethisch verantwoord is om kinderen op te sluiten in een omgeving die verre van bescherming biedt.
Dit is geen verhaal rond vergeving, medelijden, noch wraak.
Dit is het terugvorderen van het narratief.

‍

‘“Een hartverscheurende voorstelling over het leven zoals het is in de jeugdinstelling. Die levert Verona Verbakel af met haar jongste monoloog Voyeur. (...) Het resultaat is een verpletterende monoloog die je als kijker niet onberoerd laat. Zelden hebben we zo veel gesnotter gehoord als tijdens dat uurtje dat haar bijzonder aangrijpende voorstelling duurt. En of Voyeur binnenkomt.” (Bert Hertogs, Concertnews)

‍

Verona Verbakel (Gent, 1992) studeerde af aan het Conservatorium van Antwerpen als actrice (2014). Eerder werkte ze samen met theatergezelschappen Wunderbaum, De Warme Winkel, Romeo Castellucci, OntroerendGoed en De Mannschaft. In 2014 won ze samen met haar collega’s The Stage Award op het Edinburgh Fringe Festival voor de feministische voorstelling “Sirens”. Qua series kan je haar kennen van Undercover 3, Documentary Now en Hidden Assets 2. Voor “Voyeur” werd ze gecoacht door Lies Pauwels (Het Hamiltoncomplex, Do the Calimero, Truth Or Dare, Britney Or Goofy, Nacht Und Nebel, Jesus Christ Or Superstar) om dit aangrijpend verhaal naar het podium te vertalen.